Peter woont er nog maar enkele jaren en in die tijd heeft hij de hectare grond rond zijn woning omgevormd tot een biodiversum. Een project dat hij graag onder de aandacht wil brengen. 

Peter ontving onze groep met veel enthousiasme en beloofde ons een inleiding van drie kwartier voor wij op pad konden gaan. Zijn motto is: als je niets doet, dan gebeurt er ook niets. Dus niet bij de pakken neerzitten in een kil en verwoest landschap, maar gewoon beginnen en zien wat er zich allemaal gaat ontwikkelen.

Als libellenman moesten er natuurlijk wel veel vijvers met schoon water in komen. Slootwater was geen optie, omdat het terrein ingeklemd is tussen schapenboer en snelweg. Dus werd er een put geslagen en een pomp geïnstalleerd om schoon water in de vijvers te laten stromen. Ook het regenwater van zijn daken stroomt rechtstreeks in de vijvers, die allemaal met elkaar zijn verbonden. Omdat de onderlaag uit keileem bestaat zakt het water niet snel weg.  Het grondwater komt ook uit het pleistoceen. Alleen het wild uit die tijd loopt niet meer op Peter zijn landgoed rond. Dus voor het natuurlijk beheer zet hij nu heel af en toe het “mechanische Reuzenhert” in. Het is verbluffend om te zien hoe goed de flora en fauna reageren op deze combinatie. 

Peter vertrouwde ons toe dat het voor de biodiversiteit geen kwaad kan om een paar schepjes grond  uit een “schoon” vennetje aan de vijvers toe te voegen. Voor een goed microbiologisch milieu. Wij zagen verschillende insecten en libellen die de nieuw aangelegde vijvers al hadden gevonden. Onder meer Platbuiken, Viervlekken en diverse juffers, zoals de Variabele waterjuffer. Tijdens ons bezoek maakte ook de Kleine Vuurvlinder zijn entree in het gebied. 
Ook vertelde hij dat de wildcamera’s al verschillende zoogdieren hadden vastgelegd, zoals een das, reeën en marters. Wij waren in ieder geval aangenaam verrast dat Peter in betrekkelijk korte tijd dit gebied – bij de vorige bewoner ingericht met paardenbakken – tot zo’n rijk natuurgebiedje had omgetoverd.

Tijdens zijn rondleiding drukte hij ons op het hart om oude standpunten te verlaten of te herzien en te gaan denken als de natuur. En passant deelde hij met ons ook zijn visie op de subsidiestroom voor Grutto-onderzoek, hoe te acteren op datingsites, waarom wij soorten moeten loslaten als gevolg van klimaatverandering en de doodlopende weg die de machtige agro-industrie is ingeslagen. Met zijn biodiversum laat Peter de Boer ons zien dat je de verweesde natuur bij de hand kunt nemen en weer op gang kunt helpen door klein te beginnen aan diezelfde doodlopende weg.

Jacob van der Weij.