18 mei 2023
Gruttoland, een verslag van de excursie

Zaterdag 13 mei jl. was het zover. We gingen weer naar Murk Nijdam in Wommels. Niet meer zoals enkele jaren geleden via een bootje naar de vogelkijkhutten, maar lopend door een gangpad begroeid met klimop, naar de vier hutten. En daar begon het kijkfestijn. Als ware modellen liepen de grutto’s, tureluurs, kluten en oeverlopers soms vlak voor de kijkgaten langs. De vogels stoorden zich totaal niet aan het geroezemoes wat uit de hutten opsteeg. Maar zodra je een hand naar buiten zou steken (nee, dat mocht niet) waren de vogels gevlogen.

In de grote plas bevonden zich enkele eilandjes, bedekt met grint en korte begroeiing. Ideale plekken voor de visdief om te broeden, of de scholekster en de kleine plevier. Langs de oeverrand van de plas stond een groepje kemphanen een beetje stoer te doen met grote kragen. En voorbij alle hutten was de intakt gebleven oeverzwaluwwand. Een drukte van belang, de zwaluwen vlogen af en aan. Kortom, je kwam in die twee uren ogen en oren tekort.

Kievit
De weilanden rondom zaten vol vogels en wat was het een feest de bekende weidevogelgeluiden te horen. Maar waar was de kievit?  Murk vertelde dat er wel enkele rondscharrelden, maar dat was het dan ook. Nee, het gaat niet goed met de kievit. Daarom is Murk bezig het weiland ‘achter’ de vogelkijkhutten zo in te richten, dat het wat ruiger wordt. Met meer greppeltjes en ruige plekken. Alles voor de vogels. Dankzij Gruttoland kan Murk Nijdam blijven wat hij in hart en nieren is: een weidevogelboer met koeien.