Matkop versus glanskop
De matkop zie je helaas niet zo vaak in het eerder genoemde groepje.  Het is een vogeltje wat sterk in aantal teruggelopen is. De matkop heeft de twijfelachtige eer om op de rode lijst te staan.

Het is een klein vogeltje, zo groot als een pimpelmees. Ze lijkt sprekend op die andere mees: de glanskop. Alleen heeft die ene glanzend kopje en de matkop …juist, een mat kopje. Ook heeft de matkop  lichte banen op de armpennen, maar dat zie je niet als je een matkop in het bos tegen zou komen. Heel lastig te onderscheiden, die twee. Ze worden ook wel tweelingmezen genoemd. De roep is nog het best herkenbaar. De matkop heeft een lage, rauwe roep.

Zelfvoorzienend
Wanneer een paartje matkoppen besluit een nestje te bouwen, zoeken ze naar hout, een boom, stronk of afrasteringspaal.  Want dat kleine meesje hakt met engelengeduld zelf een nestholte uit in bv. een boomstronk. Ze is wel zo slim om zacht hout uit te kiezen. Je ziet matkopjes dan ook in bossen of wallen met berk, wilg, verrotte houtstronken, een vochtige omgeving. Het vrouwtje doet dit werk. Ze legt vervolgens de eieren, meestal 7-9 eitjes en broedt ze uit in een dag of 13-15. Manlief zorgt voor voedsel en verdedigt het territorium. Samen voeden ze de jongen, die na een kleine drie weken het nest verlaten. Ze worden nog een korte tijd door de ouders gevoerd. Hierna is het werk gedaan, matkopjes broeden één keer per jaar.

Het voedsel van de matkop bestaat in het broedseizoen grotendeels uit insecten. Vliegen, bijen, wespen, kevers, mieren, bladluizen, vlinders, rupsen etc. Een gevarieerd menu, daar houden ze van. Zijn de insecten moeilijker te vinden, dan gaat de matkop over op zaden en vruchten.

Matkopjes blijven het hele jaar in het broedgebied. Ze hebben een groot territorium, wel zo’n 7,5 hectare. Buiten het broedseizoen zwerven ze wat in de omgeving met soortgenoten.