Waterlelie

De bijna cirkelvormige bladeren zijn aan de onderkant paars. De bovenkant van de bladeren zijn bedekt met een laagje was, een waterdruppel rolt door de beweging van de golven er zo weer af. De huidmondjes aan de bovenkant van het blad staan in directe verbinding met de luchtkanalen in de stengel. Via deze kanalen worden de wortels van zuurstof voorzien. De bloem van de Waterlelie is de grootste die in onze gebieden voorkomt. Ze groeien in water met een diepte van 1 tot 1,5 meter. De vrucht van de Waterlelie bevat meer dan 1000 eivormige zaden, die na ’t verrotten van de vrucht, in klompjes naar het wateroppervlak stijgen.